Respectfully Yours

Chapter 22

Anikka

BLAG!!

Araaay!

Ang sakit ng tagiliran ko, itulak ba naman kasi ako ni Lukas. Nakakainis wala naman akong ginagawa

sa kanya. por que ba nasubsob ako sa kanya, pero kasalanan niya yun dahil bigla niya ba kasing

binuksan yung pintuan sa kagitnaan ng pagkatok ko sa kanya, edi ayun na-out of balance ako at

nasadlak sa sahig.

Sinubukan kong tumayo pero napaupo rin ako dahil sa sakit ng tagiliran ko. Nakakainis talaga siya!

Kung alam lang niya ang sakit na nararamdaman ko.

"Hinayupak kang Lukas ka!"

Lukas

"Hinayupak kang Lukas ka!"

Umalingawngaw sa buong kwarto ko ang mga katagang iyon. Hindi ko na lang iyon pinansin. I pushed

her because it is the rightest thing to do kanina. Baka kasi di ako makapagpagil at bigla ko na lang

siyang sunggaban at dalhin sa kama. Sa ngayon ayokong gawan siya ng mga bagay na alam kong

ikakatakot niya sa akin.

It's kind a weird that I've been gentleman to her in these days. Dapat paghahalikan ko siya kanina pero

di ko magawa. Her Innocent eyes controls me.Every time I see those eyes it tells me that I should be

gentle, I should respect her. I should control the lust over her. Naiinis ako kasi nagagawa nitonh This belongs to NôvelDrama.Org - ©.

kontrolin ako. I had never been like this to those girls whom I fucked with.

But still I can't stop my self to think dirty thoughts about her.

I was on top of her, thrusting inside of her. I am giving all to her and she's screaming my name because

of the pleasure I gave her.

I found myself playing it. Putting my hand up and down. I can't believe myself doing it because of her.

Dammit!

Then I did it faster and faster until I am near.

Hey bro! Kanina pa kami dito sa Dilasag. Wala ka bang balak na puntahan kami dito? Nakaiskor ka na

siguro bro! Hahaha.

Tsk!

Anikka

Kanina pa ako paikot-ikot sa bahat na ito. Ito lang naman kasi ang alam kong pwedeng gawin sa

ngayon, kaysa naman kausapin ko ang sarili ko edi nagmukha akong baliw. Naeenjoy ko din itong

paglalakad ko sa buong bahay I really enjoy it kasi kitang kita mo ang magandang view na dagat kasi

mirror house ito

May mga nuwebles din at mga antiques na babagay talaga sa bahay. Halos lahat pa ng kagamitan dito

ay puti kaya mas maaliwalas ang buong bahay. Hindi ko inakala na may taste din pala yung hinayupak

na yun.

Speaking of hinayupak na yun.

(flasback)

Kinakatok ko yung pintuan niya kanina para tawagin siyang kumain. kahit tinulak niya ako, di

namanako ganun kasama para hindi siya pagmalasakitan ng pagkain, saka naniniwala pa rin ako sa

kasabihan na kapag binato ka ng bato, batuhin mo ng tinapay, saka nakakalungkot din ang kumain na

mag-isa.

Makailang beses kong kinakatok ang pintuan ng kwarto ni Lukas, pero wala pa rin sumasagot. Siguro

tulog pa rin siya hanggang ngayon. Grabe, tirik na tirik ang araw ah?

Wala sa loob kong pinihit yung doorkbob ng kwarto niya at laking gulat ko na hindi ito naka-lock at

tuluyan akong nakapasok.

Mukhang walang tao sa silid na ito, dahil napakatahimik at walang tao sa kama. Hindi naman

nagkamali ng kwartong pinasukan, dahil magkatabi lang ang aming silid. Hinanap ko siya sa buong

silid pero wala siya. Saan kaya nagpunta ang lalaking iyon. Hanggang sa natapat ako sa kanyang

tukador, kinakabahan akong buksan iyon. Paano pag wala ang mga damit niya doon? Ibig sabihin

iniwan na niya ako dito? Hanggang sa buksan ko ito. Tama nga ang hinala ko.

Naiiyak ako sa tuwing naalala ko iyon. Lulubog na ang araw pero wala pa rin siya. Iniwan niya talaga

ako. Pero bakit? Para ipalabas niya na nawawala ako? Para di matuloy ang kasal? Come on! Hindi ko

rin naman ginusto ito ah! Bakit di na lang niya ako kinausap at kami na lang mismong dalawa ang

gagawa ng paraan para hindi matuloy ang letseng kasal na yan. Madali naman akong kausap ah! Hindi

yung basta niya akong iniwan dito. Isa siyang napakautak na nilalang, dahil ni di man lang niya

binigyan ng phone or kaya pera man lang. Just me and this fucking house at my back. Oo maganda

itong lugar, pero balak naman niya akong gawing preso dito. Putangina niya! Sobra!

Agad akong sumalampak sa buhanginan at tinanaw muli ang paglubog na araw. Kahit papano ay

napapakalma rin ako ng magandang tanawin, pero di pa rin talaga maiaalis sa akin ang pagkainis ko

sa kanya. He frustrates me so much! Pagnakita ko siya sasapakin ko siya hanggang sa masira ang

gwapo niyang mukha.

Wait? Gwapo? Pwe! Hindi! I mean sisirain ko ang mala-kabayo niyang mukha. Bwisit siya! Sarap

niyang mura-murahin mula ulo hanggang paa.

Medyo madalim na ang paligid ko ng maisipan kong bumalik sa bahay niya, saka nakakaramdam na

rin ako ng ginaw dahil sa malamig na simoy ng hangin.

Pero malinaw pa rin sa paningin ko na may tao papunta patungo sa akin and he's freaking topless!

It's like that I am seeing a Greek god